Kalijuga

    "Według ksiąg tantrycznych nasza epoka jest schyłkiem kalijugi, Wieku Ciemności, okresu trwającego już od ponad dwu tysięcy lat. Kalijuga jest wiekiem zepsucia i wszelkiego rodzaju przeciwności. Teksty tantryczne nazywają go epoką ucisku sił żeńskich. Stan ten metaforycznie uosabia hinduska bogini Śakti, przedstawicielka sił żeńskich w Kosmosie, która zapadła w sen trwający ponad dwa tysiące lat. Różne są teorie wyjaśniające sen Bogini. Według jednej z nich mężczyzna zląkł się siły kobiecej śakti, czyli jej mocy energetycznej i zepchnął kobietę do roli podrzędnej, by ujarzmić jej siłę.
    Historycy różnią się między sobą w opiniach na temat dokładnej daty początku kalijugi, wielu uważa jednak, że nastąpił on w trzecim bądź czwartym stuleciu pred narodzeniem Chrystusa, czyli w okresie, gdy taoizm osiągnął swoje apogeum, a konfucjanizm zyskiwał w Chinach coraz większą popularność. Dawniej cesarz rządził na równych prawach z cesarzową, teraz wyłącznym władcą zostaje cesarz. Także w tantryzmie taoistycznym mężczyzna uzyskuje nową pozycję. Pierwotnie techniki tantryczne wymagały od mężczyzn i kobiet równorzędnej wymiany energii dodatnich i ujemnych, jang i jin; Wiek Ciemności tworzy mężczyznę, który nie troszczy się o jakąkolwiek równowagę, a jedynie czerpie energię małżonki na użytek własnej siły i długowieczności. Nic zatem dziwnego, że w tej sytuacji Bogini woli udać się na spoczynek.
   W Indiach męska dominacja rozpoczęła sie jeszcze wcześniej, kiedy kraj został podbity przez wojownicze plemiona, których wpływy obaliły powszechnie panujący matriarchat. Uosabiana przez Boginię siła śakti utraciła władzę i skryła się w krainie snów."

Charles Muir, Caroline Muir, Tantra. Sztuka świadomego kochania, s. 74.