Ciało

"Niewinnemu i dręczącemu dualizmowi duszy-ciała przywraca życie każdy cudownie harmonijny dźwięk, każdy głos wyrażający najwyższy spokój, każde echo przejścia Boga w tym niemym teatrze. Oczy uciekające przed zmienioną twarzą (w pokoju obok, u stóp schodów, na ulicy) mogą się od niej oddalić, oscylując stale między pozorem, który nie jest wszystkim, a całością tylko pozorną, w oczekiwaniu, aż niebo się otworzy i ujawni, co ten symbol, to ciało-symbol, symbol symboli, opowiadało."


Ceronetti, Milczenie ciała